The Owen River

Vandaag gaan we weer verder naar het zuidwesten, een goede stap maken in de richting van de Franz Jozeph Glacier. Dit is op toeristen snelheid niet in 1 dag te doen, dus we zien vandaag wel waar we stranden. Maar voor we op de kaart gingen afzakken, moesten we eerst nog naar het noorden. Naar Takaka. Hier is de grootste zoetwaterbron (Te Pupu) van New Zealand. En om weer iets heel bijzonders te hebben, de helderste van heel de wereld. Hier komt vanuit de bodem, per seconde, een hoeveelheid van 40 badkuipen water uit de grond gestroomd. Het water is hier, zowaar het bekend om staat, heel helder. De bodem heeft ook mooie waterplanten. Zie foto’s. Zeker de moeite waard om voor om te rijden.
Hierna gingen we dan eindelijk naar het Zuid Westen. Maar ja, eerst terug over de 55 kilometer weg waarop we vandaag hiernaartoe kwamen. Klinkt niet zo ver, maar aangezien we over de berg moesten, een uur heen en een uur terug. Opmerkelijk hier in New Zeeland is dat Owen een veel voorkomende naam is. Zo heb ik mijn eigen transport bedrijf met vrachtwagens en boten. En ik beschik over motels. Aangezien iedereen hier zo trots op mij is hebben ze zelfs een rivier naar mij vernoemd. Wat een leuk volk, ik begin van ze te houden. Terug in de werkelijkheid rijden we de Owen rivier over op weg naar Westport. Dit lijkt ons een mooie plek voor de overnachting. Volgens de boeken die we bij ons hebben, is het hier niet echt bijzonder. Behalve dan Cape Foulwind (zo genoemd door captain Cook, omdat precies toen hij hier voer het een beetje waaide. Normaal niet dus). Hier heb je weer mooie uitzichten en op 10 minuten lopen van de parking een zeehonden kolonie. Dit keer mochten we deze gratis bekijken i.p.v omvaren met een watertaxi. Veel zeehonden die een beetje aan het luieren, vechten en zwemmen waren. Weer een beleving apart. Na de zeehonden zijn we nog een stukje verder dan Westport gereden, omdat er toch niet zo veel bijzonders was. Onze overnachtingsplaats is daarom Charleston geworden. Een oud goudstadje waar in de hoogtij dagen 14000 man woonden. Nu nog iets van 20. Ook is er natuurlijk een mijn te bezichtigen, wat we niet gaan doen want het Goud groeit ons niet op de rug. Zo weer 400 kilometer New Zealand ontdekt.